Çağrı Bahadır Ortak noktamızın kalmadığı bir ülkede, maskelerin ardına saklanmadan

yaşamak mümkün mü?

Bu kitap; Mucur’da başlayan bir hayatın, Anadolu’daki bir rock

festivalinden adliye koridorlarına; idealist bir gencin o en temiz isyanından,

siyasetin kirli dehlizlerindeki hayal kırıklığına uzanan,

kanlı canlı bir yolculuğun manifestosudur.

Milliyetçilik naralarının, sahte Amerikan Rüyası’nın, liyakatsizliğin

ve riyakarlığın çürüttüğü bir toplumun röntgenini çekerken; müzikte,

dostlukta, onurlu bir inançta ve doğanın o dürüst sessizliğinde

bir sığınak arıyor.

Bir teselli ya da bir kurtuluş reçetesi sunmuyor. Tam tersine, en rahatsız

edici soruları soruyor ve okuru, kendi enkazıyla, kendi yalanlarıyla

ve en önemlisi, o aynadaki yalancıyla yüzleşmeye zorluyor.

“Tekrar güç toplamak için, ben şimdi bir süreliğine bu dünyaya ruhsuz

gezen bir vücut bırakıyorum. Bu bir yenilgi değil, kıs uykusuna

yatan bir ayının, baharda daha güçlü uyanmak için yaptığı stratejik

bir geri çekilmedir.

Sadece gelecekle bir randevum var.”

Bu kitap, o randevuya kadar biriktirilmiş bir öfke, bir umut ve onurlu

bir bekleyiştir.